ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Η βαρβαροκρατούμενη Κερήνεια
Η περασμένη Πέμπτη ήταν, υποτίθεται, η ημέρα του παγκόσμιου προσφυγικού προβλήματος. Η Κύπρος από τότε που ξεπρόβαλε από τον βυθό της Τυθίας θάλασσας δεχόταν πρόσφυγες. Οι Κερυνειώτες στην ιστορία τους έγιναν πρόσφυγες ή εκτοπισμένοι, καταδιωκόμενοι από τους Τούρκους τόσο στην πρώτη τουρκική εισβολή το 1570 όσο και στη δεύτερη τουρκική εισβολή το 1974.

Σήμερα, 39 χρόνια μετά, εξακολουθούμε να είμαστε πρόσφυγες χωρίς ούτε ένας Δημότης της πόλης της Κερύνειας να έχει επιστρέψει πίσω. Παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή καταγράφοντας με λεπτομέρεια τη γενική στάση και τις συμπεριφορές της Κυβέρνησης και των διαφόρων πολιτικών κομματικών ηγεσιών έναντι των προσφύγων της πόλης και επαρχίας Κερύνειας και γενικά όλων των προσφύγων.
Σε λίγους μήνες και στο ενδιάμεσο μιας πρωτοφανούς κρίσης που η πλειοψηφία από εμάς τους Κυπρίους δημιουργήσαμε, ψηφίζοντας με προσωπικά συμφεροντολογικά κριτήρια λανθασμένους ανθρώπους και μετά στηρίζοντας για περισσότερο από 50 χρόνια ένα απίστευτο σε ασυδοσία και πλεονεξία «βολικό» σύστημα, θα κληθούμε να πάρουμε πολύ σοβαρές αποφάσεις. Πολιτικές αποφάσεις και Οικονομικές.

Εμείς ως πρόσφυγες καλύτερα από κάθε άλλο, γνωρίζουμε τη συνταγή της επανάκαμψης. Αυτήν τη φορά θα πρέπει να σκεφτούμε και να επιλέξουμε όχι παρασυρόμενοι από τις δημαγωγίες πολιτικών προσώπων και πολιτικών καταστάσεων που κατέστρεψαν τον τόπο μας και που έχουν από το διεφθαρμένο σύστημα ανακυκλωθεί. Κριτήριο για τις επιλογές μας επιβάλλεται να είναι η επιστροφή στις αρχές και αξίες που βασίλευαν στα χωριά και τις πόλεις μας από τους παππούδες μας, και το κοινό συμφέρον. Η επιστροφή στην επαρχία Κερύνειας μπορεί να επιτευχθεί κάτω από τις σημερινές συνθήκες με υπομονή και προσοχή.

Ακόμη και εάν κατεδάφισαν το σπίτι, ακόμη και εάν έχτισαν, ακόμη και εάν κατέστρεψαν τα χωράφια μας, ακόμη και τα μνημεία πολιτισμού μας, εάν είμαστε ειλικρινείς και εάν εννοούμε αυτά που λέμε περί επιστροφής, ίσως θα πρέπει να ακολουθήσουμε τη συνταγή των προπάππων μας! Πρέπει να επαναριζώσουμε! Ακόμη και εάν χρειασθεί να ζήσουμε σε ένα τροχόσπιτο, στο δικό μας χωράφι στην Κερύνεια ή στον Άγιο Αμβρόσιο, ακόμη και όταν βλέπουμε καθημερινά τον κλέφτη και σφετεριστή μέσα στο πατρικό μας! Ίσως και να χρειαστεί είτε εμείς είτε τα άξια παιδιά μας να ακολουθήσουν το παράδειγμα των παππούδων μας και να εξαγοράσουν πίσω την ίδια την κλεμμένη περιουσία, ό,τι και να συμβεί.

Εμείς οι πρόσφυγες, έχουμε το φοβερό καθήκον και χρέος να μην επιτρέψουμε με τη δική μας υπογραφή να πωληθεί στην Τουρκία ούτε ένα εκατοστό της πόλης και Επαρχίας μας. Οι άνθρωποι μάς πρόδωσαν και θα εξακολουθήσουν να μας προδίδουν, εντούτοις ο Θεός ποτέ! Οπωσδήποτε θα τα καταφέρουμε. Και είναι με αυτήν τη βοήθεια του Θεού, τα δυο μας χέρια και στηριζόμενοι ο ένας στον άλλο που οπωσδήποτε θα τα ξανακαταφέρουμε.

ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΑΡΙΟΛΟΥ
Δήμαρχος Κερύνειας