ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Η Φωνή της Ρωσίας (γαλλική έκδοση) (μτφ. Κριστιάν)

Πολύ πρόσφατα, αμερικανική εφημερίδα δημοσίευσε ένα διασκεδαστικό κατάλογο με 12 τύπους ατόμων που ενδέχεται να σχολιάσουν δημοσιεύματα στις ιστοσελίδες πληροφόρησης. Υπάρχει ο ερευνητής της αλήθειας, ο ορθολογιστής ο καλαμπουρτζής, ο ιδιοφυής (καλός ή κακός), ο καλοπερασάκιας και πολλοί άλλοι. Ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του μεταξύ αυτών των πορτρέτων.



Από τις πρώτες ημέρες του διαδικτύου, ο τομέας των σχόλιων συγκέντρωσε ένα είδος Άγριας Δύσης (Far West). Ξαναβρέθηκε η χαρά των κουβέντων του καφενείου με δυνατότητα παγκόσμιας εμβέλειας. Αλλά σε αυτή την Άγρια Δύση, οι άγριοι ​​καουμπόηδες αντικαταστάθηκαν από καθισμένους ανθρώπους με ονόματα όπως «Μορφονιός1987» οι οποίοι, θολωτοί πίσω από τις οθόνες τους σε σκοτεινά δωμάτια, όπως και οι καουμπόηδες της παλιάς εποχής, πυροβολούν πρώτα και σκέπτονται μετά, εάν όντως είναι σε θέση να σκέφτονται.

Το Διαδίκτυο είναι σαν βήμα όπου ο καθένας μπορεί να εκφραστεί, να δείξει για το τι είναι ικανός (φυσικά μόνο στα λόγια), και να επιδείξει την προσωπικότητά του. Οι προγραμματιστές των διαφόρων ιστοτόπων υποχρεούνται να απασχολούν άτομα, που ονομάζονται μετριαστές, των οποίων η κύρια λειτουργία είναι να μην μετατραπεί το ιστολόγιο τους σε πλατφόρμα συσσώρευσης ανοησιών. Η χειρότερη κατάσταση είναι μάλλον αυτή του YouTube, του οποίου οι ιδρυτές αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν προβλήματα και δηλώνουν ότι αναζητούν μια λύση.

Είναι πάντα πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί ένας εχθρός του οποίου το πρόσωπο είναι γνωστό.
Για το αυτό λόγο, το αμερικανικό περιοδικό BuzzFeed έχει, με ειρωνεία, δημοσιεύσει τον κατάλογο των δώδεκα τυπικών προφίλ των σχολιαστών. Όμως, όπως γνωρίζουμε, σε κάθε ανέκδοτο, υπάρχει ένας πυρήνας αλήθειας. Και έτσι ο καθένας μπορεί να βρει τον εαυτό του ή να κατατάξει τους συγγενείς σε αυτό το κατάλογο πορτρέτων.

Πρώτον, υπάρχουν οι «μεγάλοι μάρτυρες» της ελευθερίας της έκφρασης. Όσοι φοβούνται ότι η φωνή τους δεν θα ακουστεί, γιατί οι μετριαστές δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν με τη δημοσίευση της αλήθειας.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ένα άλλο είδος, εξίσου παράξενο, που μπορούμε να κατονομάσουμε: οι ωραίοι αυτοδίδακτοι στοχαστές. Είναι οπωσδήποτε λαμπρά άτομα των οποίων το ταλέντο βρίσκεται στην όμορφη φράση και την αριστοτεχνική καταγγελία της υποκρισίας των πολιτικών και των πολιτικών κομμάτων. Ο David KemiGon, ο Μπαράκ O-Bomba, να τι προτείνει η λαογραφία των χρηστών του Διαδικτύου.
Υπάρχουν εκείνοι που κοσκινίζουν οποιοδήποτε άρθρο ή είδηση ​​για να βρούνε ένα λάθος, και να κατηγορήσουν τον συγγραφέα.
Υπάρχουν εκείνοι, απόλυτοι αντιρατσιστές και εμπρηστές σκανδαλών που ξοδεύουν πολύ χρόνο να σκεφτούν για την ομοφυλοφιλική εμπειρία.

Αλλά για αυτόν που κάθεται στην άλλη πλευρά της οθόνης, τίθεται το ερώτημα: τι οδηγεί ένα άτομο να δημοσιεύσει ένα συγκεκριμένο σχόλιο; Πρόκειται απλά για έναν τρόπο για να λάβει μέρος στη συζήτηση;
Ο Jacob Kochetkov, διευθυντής του Κέντρου Γνωστικής Θεραπείας απάντησε στη Φωνή της Ρωσίας σε αυτές τις ερωτήσεις:

«Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό που παρακινεί τους ανθρώπους, είναι καταρχήν η επιθυμία να επιβεβαιωθούν. Γνωρίζουμε το φαινόμενο της διακωμώδησης, όταν οι άνθρωποι που δεν πετύχουν καλά στη ζωή, αφήνουν οργίλα σχόλια τα οποία στη συνέχεια συζητιούνται εκτενώς. Αυτό ενοχλεί τους πάντες, και το εν λόγω πρόσωπο έχει την εντύπωση ότι κάτι επέτυχε, ότι σημείωσε μεγάλη επιτυχία, γιατί στην πραγματική ζωή, είναι πιθανό ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτόν και είναι βαθιά πληγωμένος.
Το δεύτερο προφίλ, είναι οι άνθρωποι που το κάνουν από βαρεμάρα. Επειδή μερικές φορές βαριόμαστε να δουλέψουμε και είναι πολύ πιο εύκολο να μείνεις πίσω από τον υπολογιστή για να σχολιάσεις είδησεις, ακόμα και ασήμαντες».


Περεταίρω, οι ενεργοί σχολιαστές στο διαδίκτυο καταβάλλονται από αίσθηση δύναμης, εκτιμά ο εμπειρογνώμονας.
Ένα άτομο μπορεί να γράψει ένα κακόγουστο αστείο ή να προσβάλει τον συνομιλητή του, χωρίς το φόβο ότι θα τιμωρηθεί.
Από την άλλη πλευρά, αν ένα άτομο αισθάνεται μόνος, χάρη στις διάφορες ομάδες και μπλογκ online, μπορεί να βρει άτομα που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα. Από αυτή την άποψη, η παγκόσμια κοινότητα του Διαδικτύου έχει μια σχεδόν θεραπευτική εμβέλεια.

Οι έφηβοι ανήκουν σε τελείως διαφορετική κατηγορία στους online σχολιαστές. Εμπειρογνώμονες από την ΜΚΟ Kidscape ανέλυσαν στοιχεία για online δραστηριότητες παιδιών ηλικίας 11 έως 18 χρονών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Διαπίστωσαν ότι το 45% των ερωτηθέντων θεωρούν τους εαυτούς τους πιο ευτυχισμένοι στον εικονικό κόσμο. Περίπου τα μισά από τα παιδιά δήλωσαν ότι συμπεριφέρονται διαφορετικά στον εικονικό κόσμο, και αισθάνονται πιο ισχυρά, με αυτοπεποίθηση και απελευθερωμένα σε σύγκριση με τη πραγματική ζωή.

Ο καθηγητής Vladimir Malyguin της Σχολής Ψυχολογίας και Ψυχοθεραπείας του Ιατρικού και Οδοντιατρικού Πανεπιστημίου της Μόσχας και μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Επιστημών θεωρεί ότι τα επιθετικά σχόλια προέρχονται συνήθως από εφήβους:

«Οι μελέτες που πραγματοποιήσαμε σε εφήβους έδειξε υψηλά επίπεδα επιθετικότητας στα φόρουμ, αλλά μιλάμε για εφήβους, και σε αυτή την περίπτωση, το θεωρούμε ως μια προσπάθεια κοινωνικοποίησης ιδίας αυτής της ηλικίας της ζωής, πρόκειται για προσπάθεια να μπουν στο πραγματικό κόσμο μέσω αυτών των φόρουμ είναι ήτοι «για αυτοέλεγχο του εαυτού τους». Αλλά μπορούμε να είμαστε σίγουροι για ένα πράγμα: αυτά τα άτομα έχουν δυσκολίες να επικοινωνούν και να ζουν στον πραγματικό κόσμο, αυτός είναι ο λόγος τέτοιας επιθετικότητας».

«Η κόλαση είναι στρωμένη με καλές προθέσεις», αυτό το δημοφιλές ρητό δεν θα μπορούσε να ταιριάζει πιο σωστά. Τελικά, αν το σκεφτούμε, όλες οι πολιτισμένες κοινωνίες αγωνιστήκαν σκληρά για δεκαετίες για το δικαίωμα να εκφράζονται ελεύθερα οι σκέψεις και οι τα οράματα τους για τη ζωή. Και τώρα που πήραμε αυτή τη τόσο πολυπόθητη ελευθερία, έγινε πρόβλημα.
Οι εκδότες πληροφοριών online ήδη κατάλαβαν τα πάντα: έχεις είτε έναν χώρο ανοιχτό σε σχόλια, είτε έχεις μια έξυπνη και χρήσιμη συζήτηση. Αλλά είναι αδύνατον να έχεις και τα δύο ταυτόχρονα.
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε πάντα την επιλογή: να γράψεις ή να μην γράψεις;

http://french.ruvr.ru/2013_10_18/Forums-en-ligne-ecrire-ou-ne-pas-ecrire-5382/
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/10/blog-post_3920.html#.UmtSyXB7JQA