ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

TΑΣΟΣ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ
Στα χρόνια που διαρκεί ο εμφύλιος στη Συρία και οι συγκρούσεις ανάμεσα στο ISIS και τους Κούρδους Πεσμεργκά, χιλιάδες άνθρωποι έχουν περάσει από την Ελλάδα και κάποιοι από αυτούς έχουν απασχολήσει και τις ελληνικές αρχές.
Τέσσερα χρόνια μαίνεται ο εμφύλιος στη Συρία και δύο χρόνια οι συγκρούσεις στα όρια της Συρίας με το Ιράκ ανάμεσα στο ISIS και τους Κούρδους Πεσμεργκά και η χώρα μας έχει μείνει «σχετικά ασφαλής» από τα παρεπόμενα, καθώς οι αντιμαχόμενοι δεν θεωρούν ότι αποτελεί μέρος ευρύτερου πεδίου σύγκρουσης...
«Ολοι αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν μια περιοχή διάβασης, ξεκούρασης, νοσηλείας και ασφαλούς τοποθέτησης χρημάτων. Ωστόσο αυτό καμιά φορά μπορεί να γίνει πρόβλημα», τονίζει με νόημα

>Ευρωπαίος αξιωματούχος των υπηρεσιών ασφαλείας, με άμεση γνώση στο όλο θέμα. Η «Κ» παρουσιάζει σήμερα άγνωστες, σύνθετες ιστορίες με ευρύ παρασκήνιο, με πρόσωπα και πράγματα που εκκινούν από τη Μέση Ανατολή –και όχι μόνον– και απασχόλησαν τις ελληνικές αρχές το τελευταίο διάστημα.
• Οι κροίσοι, η Ζάκυνθος και οι λογαριασμοί

Στις 12 Μαρτίου 2013 ένα Σύρος γεννημένος το 1961 στην πόλη Σάλμια της Συρίας, μόνιμος κάτοικος Αθηνών, πολύ γνωστός σε κύκλους πλουσίων και φιλότεχνων της πόλης, στέλνει εξώδικη δήλωση στον υπουργό Οικονομικών και τον διευθυντή ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού. Σε αυτήν αναφέρει ότι δεν εκπροσωπεί τον Μοχάμεντ Μαχλούφ, υπήκοο Συρίας με ΑΦΜ …..835, που υπάγεται στις φορολογικές υποχρεώσεις στη ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού, ενόψει της αγοράς δύο νεοκλασικών ακινήτων στην Ελλάδα για τα οποία «τον είχε ορίσει αντίκλητό του».

Ο Μαχλούφ δεν είναι άλλος από τον θείο –από την πλευρά της μητέρας του– του προέδρου Μπασάρ Αλ Ασαντ. Σύμφωνα με τηλεγραφήματα των Wikileaks, μαζί με τον πεθερό του Ασαντ, Φαβάζ αλ Αχράς, και δύο ακόμα πρόσωπα, διαχειριζόταν την προσωπική περιουσία του ισχυρού άνδρα της Συρίας και της οικογένειάς του. Κατά τον Flynt Leverett (Inheriting Syria, Brookings Institution Press), οι Μαχλούφ αποτελούν την πιο γνωστή οικογένεια της Συρίας στον τομέα των επιχειρήσεων. Πριν από τον πόλεμο ήλεγχαν ζώνες ελευθέρων συναλλαγών στα σύνορα με τον Λίβανο, τη μεγαλύτερη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας της χώρας (Syriatel) και μία κτηματική τράπεζα. Η αξία των περιουσιακών τους στοιχείων ξεπερνούσε τα 3 δισ. δολάρια σύμφωνα με τον Leverett.
Μετά την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη χώρα του, ο Μαχλούφ άρχισε να τοποθετεί τα χρήματά του στο εξωτερικό. Ανάμεσα στις επενδύσεις του επιδίωξε και την αγορά δύο νεοκλασικών στο κέντρο της Αθήνας και ως αντίκλητο όρισε αρχικά τον προαναφερθέντα συμπατριώτη του που ζούσε μόνιμα στην Ελλάδα.
Ο Σύρος κάτοικος Αθηνών –που προσφέρθηκε να βοηθήσει τον πλουσιότερο άνθρωπο της πατρίδας του με το ελληνικό ΑΦΜ– είχε όμως ένα πρόβλημα. Ο Μαχλούφ βρισκόταν στη λίστα των ΗΠΑ και της Ε.Ε. για τις κυρώσεις εναντίον του καθεστώτος του Μπασάρ Ασαντ και μάλιστα «πολύ ψηλά». Το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών δεν θα το έπαιρνε... χαμπάρι, αν ο Σύρος μεσολαβητής δεν εμφανιζόταν ταυτόχρονα και στο διοικητικό συμβούλιο μιας εταιρείας που ήθελε για λογαριασμό του πρώην εμίρη του Κατάρ να αγοράσει μια μεγάλη έκταση στη Ζάκυνθο, μαζί με ένα μικρό νησάκι στα δυτικά του νησιού. Η αγορά της μικρής βραχονησίδας απαιτούσε όμως την έγκριση του υπουργείου Αμύνης. Οταν το τελευταίο διαπίστωσε ότι ο Σύρος ήταν αντίκλητος και του Μαχλούφ έκρουσε τον «κώδωνα κινδύνου» και η λιβανική εταιρεία του πρώην εμίρη άλλαξε τη σύνθεση των μετόχων της –που περιελάμβανε αρχικά και τον αντίκλητο–, ενώ ο Σύρος έστειλε το εξώδικο με το οποίο δήλωνε ότι έπαυε να είναι αντίκλητος του Μαχλούφ.
Ο «πανικός» των ελληνικών αρχών δεν ήταν ωστόσο δικαιολογημένος. Κατ’ αρχάς το καλοκαίρι του 2015 σαουδαραβικές πηγές ανέφεραν ότι οι Μαχλούφ, ένας σημαντικός αριθμός των οποίων είναι στρατιωτικοί, είχαν ψυχρανθεί με την οικογένεια Ασαντ, διότι η εγγύτητά τους πριν από τον εμφύλιο, από πλεονέκτημα μετατράπηκε σε μειονέκτημα. Με απλά λόγια... δεν μπορούσαν να σταυρώσουν δουλειά.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις 9 Δεκεμβρίου, οι Αραβες Ερευνητικοί Δημοσιογράφοι, διεθνής οργάνωση με πρόσβαση στους λογαριασμούς της HSBC, τους οποίους διέρρευσαν στις γαλλικές αρχές (Swissleaks), διαπίστωσαν ότι οι Μαχλούφ διαχειρίζονταν 50 εταιρείες σε ολόκληρο τον κόσμο εκπροσωπώντας –ακόμα και εν μέσω των κυρώσεων...– τα μεγαλύτερα πολυεθνικά brands στη Συρία με άλλους διαχειριστές. Εως εδώ ίσως τίποτα ασυνήθιστο. Ενας όμως από τους διεθνείς συνεργάτες του Μαχλούφ με πρόσβαση στους λογαριασμούς του εμφανίζεται να είναι ο γεννημένος το 1954 στην Πολωνία, Ισραηλινός Φρέντι Ζίνγκερ. Σημειώνεται ότι άλλο μέλος της οικογένειας, ο Χαφίζ Μαχλούφ, διηύθυνε τη Γενική Υπηρεσία Πληροφοριών, ενώ άλλοι δικαιούχοι των λογαριασμών από την οικογένεια ήταν αξιωματικοί του συριακού στρατού. Ο Ισραηλινός διαχειριστής, σύμφωνα με το βιογραφικό του, είχε υπηρετήσει σε θέση «μάνατζερ» του ισραηλινού στρατού από το 1976 ώς το 1981.
• Λιβύη, νοσηλείες και πετρέλαιο
Για όσους τραυματίσθηκαν στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης, το Κατάρ κατέβαλε πολλά εκατομμύρια ευρώ σε τουλάχιστον τρία ελληνικά ιδιωτικά νοσοκομεία της Αθήνας έως ότου αρμόδιοι παράγοντες του εμιράτου εξέφρασαν την άποψη ότι κάποιο από τα νοσοκομεία χρέωνε υπερβολικά για ορθοπεδικές επεμβάσεις ή για θεραπεία από εγκαύματα. Οι πληρωμές σταμάτησαν για ένα διάστημα και επαναλήφθηκαν αργότερα με «διορθώσεις». Ταυτόχρονα οι χορηγοί έστελναν (και στέλνουν) όπλα σε αντιμαχόμενες ομάδες στη Λιβύη. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Λιβύης είχε κατηγορήσει το εμιράτο ότι έστειλε το 2014 τρία αεροπλάνα με όπλα στις ένοπλες ομάδες που ελέγχουν την Τρίπολη.
Τους τελευταίους μήνες, νοσηλεύθηκαν σε νοσοκομείο της Αττικής 25 μαχητές των Πεσμεργκά, των Κούρδων μαχητών που πήραν μέρος στις μάχες κατά του «Ισλαμικού Κράτους» στο Βόρειο Ιράκ και στη συνοριακή περιοχή ανάμεσα στη Συρία και το Ιράκ. Σύμφωνα με πηγή, που μεσολάβησε για να γίνουν δυνατές αυτές οι νοσηλείες στην Αθήνα, πληρώθηκαν από την κυβέρνηση των Κούρδων στο Ερμπίλ. «Μέχρι τώρα αυτοί οι τραυματίες νοσηλεύονταν στην Τουρκία. Οι ίδιοι οι Κούρδοι επιθυμούσαν να υπάρχει μια διαφοροποίηση των νοσηλειών σε χώρες εκτός Τουρκίας. Οι τραυματίες αυτοί φέρουν συνήθως κατάγματα και εγκαύματα, τραύματα από σφαίρες ή οβίδες και στο σύνολό τους, εκτός δύο περιπτώσεων, έχουν αποθεραπευτεί και έχουν φύγει από τη χώρα». Τις πληροφορίες επιβεβαίωσαν και πηγές του κυβερνώντος Κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος στο Ερμπίλ προσθέτοντας: «Θα θέλαμε να στέλνουμε πολύ περισσότερους στο εξωτερικό, καθώς εδώ δεν υπάρχει μια σειρά από ειδικότητες, ενώ για ευνόητους λόγους δεν θέλουμε να τους στέλνουμε στην Τουρκία. Η δημοσιονομική μας κατάσταση είναι δύσκολη, καθώς οι αυξημένες δαπάνες για τον πόλεμο κατά των ισλαμιστών μας έχουν εξαντλήσει. Με μερικές χώρες, όπως η Τουρκία, προσπαθούμε να συμφωνήσουμε να έχουμε τη δυνατότητα να πληρώσουμε νοσήλια σε είδος, ακόμα και σε πετρέλαιο και θα θέλαμε να διευρύνουμε αυτό τον τρόπο πληρωμής και σε άλλες χώρες».
Και οι Κούρδοι που πολεμούν στη Συρία εναντίον του «Ι.Κ.», αλλά και άλλους ισλαμιστικούς σχηματισμούς, ζητούν να μπορούν να νοσηλευθούν σε δημόσια νοσοκομεία της χώρας, όπως γίνεται σε χώρες της Βόρειας Ευρώπης. Η ελληνική κυβέρνηση έχει διαμηνύσει ότι δεν είναι σε θέση να προχωρήσει σε τέτοιου είδους φιλοξενίες τραυματιών, για λόγους που έχουν σχέση με την οικονομική κατάσταση της χώρας και τις ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία.
• Από την Αθήνα στο Χαλέπι

Ο συριακός εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε σαν μια ειρηνική διαμαρτυρία για εκδημοκρατισμό, αλλά με την εμπλοκή των γειτονικών και άλλων χωρών, μετατράπηκε σε ένοπλη σύγκρουση «όλων εναντίον όλων». Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στη Δυτική Ευρώπη στη λίστα των διαφόρων ευρωπαϊκών αρχών που δεν είναι σε θέση να «ποσοτικοποιήσει» τον αριθμό Ελλήνων που πολεμούν ως ξένοι μαχητές στη Συρία ή το Ιράκ – αν και στο Ιράκ είχε εντοπισθεί παλαιότερα, το 2007, μέλος της μουσουλμανικής μειονότητας που πολεμούσε με την ισλαμιστική οργάνωση Ανσάρ αλ Ισλάμ και δήλωνε στους δικούς του ότι ήταν μηχανικός πετρελαίων σε χώρα του Κόλπου (ο εντοπισμός του είχε γίνει από τους Κούρδους). Πάντως η «απουσία» ξένων μαχητών με προέλευση από την Ελλάδα οφείλεται, όπως λέει αρμόδια πηγή, «και στην έλλειψη μεγάλου μέρους ριζοσπαστικοποιημένου μουσουλμανικού πληθυσμού στη χώρα».

«Σημειώστε ότι υπάρχουν άνθρωποι», λέει κουρδική πηγή στην Αθήνα, «που έχουν δημιουργήσει τις δικές τους μικρές ισλαμικές ομάδες στην περιοχή του Χαλεπίου, που ζούσαν πριν στην Αθήνα. Αλλά τέτοιες ομάδες υπάρχουν δεκάδες στη Συρία. Ανάμεσά τους και Σύρος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείτο με μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας».

Οι Σύροι της Αθήνας πάντως, είναι εξαιρετικά ενωμένοι παρά τις μεταξύ τους πολιτικές διαφορές. Οσο για τα παιδιά τους, αυτά έχουν φύγει από την Ελλάδα από την αρχή της κρίσης αναζητώντας καλύτερη τύχη στη Βόρεια Ευρώπη. Σε πολλές περιπτώσεις, όπως είπαν στις χώρες όπου μετανάστευσαν, είχαν παλιννοστήσει στη Συρία και κατόπιν έφυγαν από εκεί (σ.σ. ενώ αυτό δεν ήταν αλήθεια). Απλώς, «το σκέλος του εν Ελλάδι βιογραφικού τους το εξαφάνισαν»...
Kαθημερινή