Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ΕΔΩ
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Stephen Kotkin Τα γερμανικά στρατεύματα διασχίζουν τα σοβιετικά σύνορα, στις 22 Ιουνίου 1941. JOHANNES HÄHLE Περίληψη: Οι συναλλαγές τ...
-
By THE NEW YORK TIMES UPDATED 12:41 AM Right Now T he Electoral College has affirmed Donald J. Trump as the nation’s 45t...
-
«Εάν δεν το κάνουμε, τότε ζούμε σε μία Ευρώπη που εξαρτάται από άλλα κράτη, ίσως μάλιστα από προσωπικότητες όπως ο πρόεδρος Ερντογάν. Και...
-
7.4.2017: Ενεργός πλέον ο αμερικανικός στόλος έξω από τη Κύπρο Αρχές Απριλίου 2017 και έχουμε καταιγισμό ειδήσεων και σχολίων για την...
-
Ο Σαλί Μπερίσα, πρώην πρόεδρος της Αλβανίας και πρωθυπουργός της χώρας, προέβη σε μια εξομολόγηση που έδωσε βάση στις φήμες που υπήρχαν μ...
-
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΜΑΚΗΣ Ο επιπόλαιος υπολογισμός, μόλις πριν από λίγους μήνες, της άφιξης το πολύ 100.000 λαθρομεταναστών για το 2015...
-
Το Lonely Planet υμνεί την Πελοπόννησο, τα νερά και τις ομορφιές της και την παρουσιάζει ως τον κορυφαίο προορισμό για το καλοκαίρι του 2016...
-
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ... ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ Η αλ...
-
Μάρκος Τρούλης* Εισαγωγή Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ταυτίσει την έννοια της ενεργειακής ασφαλείας (energy security) με τη διασφάλιση του στ...
-
Με κόκκινο σημειώνεται ο συριακός στρατός, με κίτρινο οι κουρδικές δυνάμεις και με γκρι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (φωτ.: Σ. Κ...
Από το Blogger.
Αρχειοθήκη
Φόρμα επικοινωνίας
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016
ΜαρίνοςΣιζόπουλος
Ανεξάρτητα από τις επιμέρους εκτιμήσεις για το βαθμό συγκλίσεων και την «πολιτική συναντίληψη» που κάποιοι αρμόδιοι συστηματικά επικαλούνται, το μόνο βέβαιο είναι ότι οι συνομιλίες για λύση του κυπριακού εισήλθαν σε κρίσιμη καμπή.
Είναι η στιγμή που θα διαφανεί εάν η Τουρκοκυπριακή πλευρά και κατ’ επέκταση η Τουρκία είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε παραχωρήσεις που να καθιστούν όχι απλά τη λύση δυνατή, αλλά δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη. Το τελικό ζητούμενο δεν είναι η λύση, αλλά ποια λύση.
Ο τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης διαπραγματεύεται βασικές πτυχές του προβλήματος, καθώς και οι παραχωρήσεις στις οποίες έχει προβεί χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα, οδηγούν την Ελληνοκυπριακή πλευρά σε επικίνδυνες παγίδες. Μία από αυτές είναι οι εγγυήσεις και τα επεμβατικά δικαιώματα, όπου το αντίστοιχο κεφάλαιο όχι τυχαία, θα συζητηθεί τελευταίο.
Λογικά η διεθνής πτυχή του κυπριακού όπως οι εγγυήσεις, τα επεμβατικά δικαιώματα, η ασφάλεια, η απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων θα έπρεπε να προηγηθούν. Στη χειρότερη περίπτωση θα έπρεπε στο πλαίσιο μιας διεθνούς διάσκεψης για το κυπριακό με σωστή σύνθεση όπως κατ’ επανάληψη έχει εισηγηθεί η ΕΔΕΚ, να συζητηθεί παράλληλα με το διακοινοτικό διάλογο που εστιάζεται στην εσωτερική πτυχή.
Αυτή η εξέλιξη θα απεγκλώβιζε το κυπριακό από το δικοινοτικό χαρακτήρα και θα καθιστούσε την Τουρκία εμπλεκόμενο μέρος. Η διαδικασία δυστυχώς που έχει αποδεχθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όπως και προκάτοχοί-του, αφήνει την Τουρκία στο απυρόβλητο και της δίνει πρόσθετο πολιτικό πλεονέκτημα. Οι δε συνεχείς παραχωρήσεις της αποδίδουν «παράγωγο δίκαιο».
Ο κίνδυνος που ελλοχεύει και η παγίδευση της πλευράς-μας θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί και να αποσοβηθούν. Εάν και εφόσον η Τουρκία διαμέσου των αρμοδιοτήτων που θα αποκτήσουν οι Τουρκοκύπριοι στη διακυβέρνηση του κράτους, κατοχυρώσει άμεσα ή έμμεσα αλλά με αποτελεσματικό τρόπο τον κηδεμονευτικό-της ρόλο επί της λειτουργίας του κράτους, δεν είναι καθόλου απίθανο κάτω από την πίεση που θα έχει λόγω της άρνησης της Ελλάδας και της Μ. Βρετανίας να ενταχθούν στις εγγυήτριες χώρες, να αποσύρει αίτημά-της.
Τότε η πλευρά-μας και κύρια ο λαός θα βρεθεί σε θανάσιμο δίλημμα. Να αποδεχθεί ή να απορρίψει την προτεινόμενη λύση.
Η αποδοχή θα οδηγήσει σε ένα δυσλειτουργικό κράτος τύπου Βοσνίας με ότι αυτό συνεπάγεται. Δηλαδή κίνδυνο διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, επανάληψη των αντιπαραθέσεων ή/και συγκρούσεων και τελικά σε ένα βελούδινο ή αιματηρό διαζύγιο που θα οδηγήσει σε μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της διχοτόμησης.
Η απόρριψη θα χρεωθεί και πάλι στους Ελληνοκυπρίους ως έλλειψη ενδιαφέροντος για λύση, εξέλιξη η οποία θα διευκολύνει την Τουρκία να προωθήσει το δεύτερο εναλλακτικό-της σενάριο για αναβάθμιση του ψευδοκράτους σε κρατική οντότητα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Είναι καιρός όσοι διαπραγματεύονται την τύχη του κυπριακού Ελληνισμού και κύρια οι κυβερνώντες να συνέλθουν. Η λύση του κυπριακού δεν διασφαλίζεται ούτε με επικοινωνιακού τύπου τεχνάσματα, ούτε με ψευδαισθήσεις.
Απαιτείται σωστός προγραμματισμός, συνθετική σκέψη, ανάλυση των στόχων της Τουρκίας και καθορισμός στρατηγικής αρχικά για αποτροπή της υλοποίησης-τους και στη συνέχεια για διάνοιξη της προοπτικής για δίκαιη, λειτουργική, δημοκρατική και βιώσιμη λύση, αξιοποιώντας τα πολιτικά πλεονεκτήματα που η Κυπριακή Δημοκρατία εξακολουθεί να διαθέτει.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναγκαία προϋπόθεση είναι και η αξιοποίηση όλων των περιφερειακών και ευρωπαϊκών εμπλεκομένων συμφερόντων. Μπορεί η Κύπρος να είναι μικρή χώρα έχει όμως η δική-της δυναμική, η οποία πρέπει να αξιοποιηθεί προσεκτικά και στο μεγαλύτερο βαθμό.
Το πλέον σημαντικό που να πρέπει επιτέλους να κατανοηθεί είναι ότι το Κυπριακό δεν είναι θέμα διακοινοτικής διευθέτησης. Είναι πρόβλημα ανάμεσα στην Κυπριακή Δημοκρατία και την κατοχική Τουρκία.
* Προέδρου του Κ.Σ. ΕΔΕΚ.
ΜαρίνοςΣιζόπουλος
- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/300054/i-lysi-tou-kypriakou-kai-oi-tourkikes-engyiseis#sthash.0DMabieB.dpuf
Ανεξάρτητα από τις επιμέρους εκτιμήσεις για το βαθμό συγκλίσεων και την «πολιτική συναντίληψη» που κάποιοι αρμόδιοι συστηματικά επικαλούνται, το μόνο βέβαιο είναι ότι οι συνομιλίες για λύση του κυπριακού εισήλθαν σε κρίσιμη καμπή.
Είναι η στιγμή που θα διαφανεί εάν η Τουρκοκυπριακή πλευρά και κατ’ επέκταση η Τουρκία είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε παραχωρήσεις που να καθιστούν όχι απλά τη λύση δυνατή, αλλά δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη. Το τελικό ζητούμενο δεν είναι η λύση, αλλά ποια λύση.
Ο τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης διαπραγματεύεται βασικές πτυχές του προβλήματος, καθώς και οι παραχωρήσεις στις οποίες έχει προβεί χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα, οδηγούν την Ελληνοκυπριακή πλευρά σε επικίνδυνες παγίδες. Μία από αυτές είναι οι εγγυήσεις και τα επεμβατικά δικαιώματα, όπου το αντίστοιχο κεφάλαιο όχι τυχαία, θα συζητηθεί τελευταίο.
Αυτή η εξέλιξη θα απεγκλώβιζε το κυπριακό από το δικοινοτικό χαρακτήρα και θα καθιστούσε την Τουρκία εμπλεκόμενο μέρος. Η διαδικασία δυστυχώς που έχει αποδεχθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όπως και προκάτοχοί-του, αφήνει την Τουρκία στο απυρόβλητο και της δίνει πρόσθετο πολιτικό πλεονέκτημα. Οι δε συνεχείς παραχωρήσεις της αποδίδουν «παράγωγο δίκαιο».
Ο κίνδυνος που ελλοχεύει και η παγίδευση της πλευράς-μας θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί και να αποσοβηθούν. Εάν και εφόσον η Τουρκία διαμέσου των αρμοδιοτήτων που θα αποκτήσουν οι Τουρκοκύπριοι στη διακυβέρνηση του κράτους, κατοχυρώσει άμεσα ή έμμεσα αλλά με αποτελεσματικό τρόπο τον κηδεμονευτικό-της ρόλο επί της λειτουργίας του κράτους, δεν είναι καθόλου απίθανο κάτω από την πίεση που θα έχει λόγω της άρνησης της Ελλάδας και της Μ. Βρετανίας να ενταχθούν στις εγγυήτριες χώρες, να αποσύρει αίτημά-της.
Τότε η πλευρά-μας και κύρια ο λαός θα βρεθεί σε θανάσιμο δίλημμα. Να αποδεχθεί ή να απορρίψει την προτεινόμενη λύση.
Η αποδοχή θα οδηγήσει σε ένα δυσλειτουργικό κράτος τύπου Βοσνίας με ότι αυτό συνεπάγεται. Δηλαδή κίνδυνο διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, επανάληψη των αντιπαραθέσεων ή/και συγκρούσεων και τελικά σε ένα βελούδινο ή αιματηρό διαζύγιο που θα οδηγήσει σε μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της διχοτόμησης.
Η απόρριψη θα χρεωθεί και πάλι στους Ελληνοκυπρίους ως έλλειψη ενδιαφέροντος για λύση, εξέλιξη η οποία θα διευκολύνει την Τουρκία να προωθήσει το δεύτερο εναλλακτικό-της σενάριο για αναβάθμιση του ψευδοκράτους σε κρατική οντότητα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Είναι καιρός όσοι διαπραγματεύονται την τύχη του κυπριακού Ελληνισμού και κύρια οι κυβερνώντες να συνέλθουν. Η λύση του κυπριακού δεν διασφαλίζεται ούτε με επικοινωνιακού τύπου τεχνάσματα, ούτε με ψευδαισθήσεις.
Απαιτείται σωστός προγραμματισμός, συνθετική σκέψη, ανάλυση των στόχων της Τουρκίας και καθορισμός στρατηγικής αρχικά για αποτροπή της υλοποίησης-τους και στη συνέχεια για διάνοιξη της προοπτικής για δίκαιη, λειτουργική, δημοκρατική και βιώσιμη λύση, αξιοποιώντας τα πολιτικά πλεονεκτήματα που η Κυπριακή Δημοκρατία εξακολουθεί να διαθέτει.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναγκαία προϋπόθεση είναι και η αξιοποίηση όλων των περιφερειακών και ευρωπαϊκών εμπλεκομένων συμφερόντων. Μπορεί η Κύπρος να είναι μικρή χώρα έχει όμως η δική-της δυναμική, η οποία πρέπει να αξιοποιηθεί προσεκτικά και στο μεγαλύτερο βαθμό.
Το πλέον σημαντικό που να πρέπει επιτέλους να κατανοηθεί είναι ότι το Κυπριακό δεν είναι θέμα διακοινοτικής διευθέτησης. Είναι πρόβλημα ανάμεσα στην Κυπριακή Δημοκρατία και την κατοχική Τουρκία.
* Προέδρου του Κ.Σ. ΕΔΕΚ.
ΜαρίνοςΣιζόπουλος
- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/300054/i-lysi-tou-kypriakou-kai-oi-tourkikes-engyiseis#sthash.0DMabieB.dpuf
___________________________________________________
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ γάταρος δέν ἀνήκει σε ἐπαγγελματία δημοσιογράφο καί στηρίζεται στήν ἠθική ἱκανοποίηση της σταθερότητας των ἐπισκεπτῶν, χωρίς νά χρησιμοποιεῖ τεχνικές καί κόλπα γιά νά κερδίσει ἐπισκεψιμότητα, ἐπίσης δέν μ΄ ἀφήνει ἀδιάφορο ἡ ἄνοδος του.
Η ὑποστήριξή σας μπορεῖ, ὅπως βλέπετε, νά ἐκδηλωθεῖ καί με ἄλλον τρόπο κάθε φορά ποῦ θά ἔχετε τον ἐλάχιστο χρόνο.
Εὐχαριστῶ καί συνεχίζω με το ἴδιο ἀδέσμευτο καί ἀνεξάρτητο πνεῦμα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου