Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Από το Blogger.

Αρχειοθήκη

ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Το ουτοπικό όνειρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία βρίσκονται ένα βήμα πριν την πτώχευση, κάτι που σπρώξει και την υπόλοιπη κοινή αγορά στην άβυσσο.

Για πρώτη φορά, το Παρίσι αρνείται να υποκύψει, και συνεχίζει να παλεύει κόντρα στην αναπόφευκτη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας. Η δε ΕΚΤ δεν έχει αρκετή δύναμη για να μπορέσει να αποτρέψει μια πανευρωπαϊκή τραπεζική κατάρρευση.


Σε γενικές γραμμές, το οικονομικό χάος της Ευρώπης, κάνει ακόμη και την δημοσιονομική αταξία της Αμερικής, να μοιάζει διαχειρίσιμη. Αυτό όμως δεν βοηθά, αφού στη σημερινή παγκόσμια οικονομία, όλοι κολυμπάμε ή όλοι πνιγόμαστε μαζί.

Σε αρκετές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, υπάρχει ένα αυξημένο ενδιαφέρον για αποχώρηση από τη ευρωζώνη, πριν βυθιστεί ολόκληρη η ήπειρος. Το άγχος αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο στις πλούσιες χώρες του ευρωπαϊκού βορρά. Ο πρώην πρόεδρος του γερμανικού συνδέσμου βιομηχάνων Hans Olaf Henkel, και παλιός υποστηρικτής του ενιαίου νομίσματος, έγραψε ένα σοκαριστικό άρθρο τον Αύγουστο στην εφημερίδα Financial Times, στο οποίο υποστήριζε ότι η Αυστρία, η Ολλανδία, η Γερμανία, και η Φιλανδία θα πρέπει να φύγουν από το ευρώ, και να ξεκινήσουν με ένα νέο νόμισμα, που πολλοί ονομάζουν ειρωνικά kraut mark.

Όπως υποστηρίζει ο Henkel, «ένα υποτιμημένο ευρώ θα βελτίωνε την ανταγωνιστικότητα των κρατών που θα έμεναν στην ευρωζώνη, και θα τόνωνε την ανάπτυξή τους… θα επηρεάζονταν οι εξαγωγές των βόρειων χωρών, αλλά θα είχαν και μικρό πληθωρισμό».

Με άλλα λόγια, ενωμένοι πέφτουν, διαιρεμένοι επιβιώνουν!

Ένας μεγάλος αριθμός Γερμανών υποστηρίζει την επιστροφή στο μάρκο, το οποίο δημιουργήθηκε εν μέσω των μεταπολεμικών ερειπίων το 1948, και παρείχε σταθερότητα στη διάρκεια της επανένωσης των 1990ς, παραμένοντας στη θέση του έως την εφαρμογή του ευρώ το 2002.

Η προηγούμενη δεκαετία ήταν ταραγμένη, με τα οικονομικά προβλήματα της ευρωζώνης να βαραίνουν την κατά τα άλλα ισχυρή γερμανική οικονομία, κάτι που ώθησε πολλούς Γερμανούς στο να ζητούν και πάλι το εθνικό τους νόμισμα.

Σήμερα συνεχίζουν να υπάρχουν κάποια περίεργα συναισθήματα σε σχέση με το γεγονός ότι η Ευρώπη είδε δυο μεγάλους πολέμους μέσα σε έναν αιώνα, που είχαν σκοπό την αποτροπή της κυριαρχίας της Γερμανίας. Τώρα όμως, η πραγματικότητα είναι ότι το μόνο που κρατάει την ΕΕ ενωμένη είναι οι βαθιές τσέπες του Βερολίνου.

Η φοβία απέναντι στους Τεύτονες μπορεί να αποτρέψει την ονομασία του νέου νομίσματος ως Deutsche Mark, αλλά και πάλι, όλοι θα γνωρίζουν περί τίνος ακριβώς θα πρόκειται.

Η καγκελάριος Angela Merkel μπορεί να επιμένει για την γερμανική δέσμευση στην συνέχιση του ευρώ, αλλά όλοι πλέον ξέρουν τι σκέφτεται το Βερολίνο. Η Γερμανία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία, και η δεύτερη σε εξαγωγές σε ολόκληρο τον κόσμο, όμως η ευρωζώνη είναι τόσο ισχυρή όσο και ο πιο αδύναμος κρίκος της, και αυτόν τον καιρό πολλές είναι οι χώρες που φλερτάρουν με τη χρεοκοπία. Οι Γερμανοί φορολογούμενοι δεν αντέχουν πια να συνεχίζουν να διασώζουν αυτοκτονικές και σπάταλες πολιτικές κάποιων ανεύθυνων χωρών. Αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι οι διασώσεις αυτές δεν είναι παρά προσωρινές λύσεις, και τα κράτη πρόνοιας θα συνεχίζουν να ζητιανεύουν για ρευστό, χωρίς όμως να κάνουν κάτι για να βελτιωθούν οι αποτυχημένες πρακτικές τους.

Η γερμανική οικονομία έχει δείξει τρομερή αντοχή στην απορρόφηση της Ανατολικής Γερμανίας μετά την πτώση του κομμουνισμού, στηρίζοντας στη συνέχεια και την Ευρώπη. Οι Γάλλοι, από την πλευρά τους «φρικάρουν» με το ενδεχόμενο αποχώρησης της Γερμανίας από το ευρώ, που θα σήμαινε ότι αυτοί θα ήταν οι μόνοι που θα έπρεπε πλέον να στηρίζουν τις «χαμένες» οικονομίες του Νότου.

Βέβαια, από κάποιο σημείο και μετά, ένας λαός θα πρέπει να κάνει ότι χρειάζεται για να προστατεύσει τα συμφέροντά του, και αυτό ακριβώς προσπαθούν να κάνουν σήμερα οι Γερμανοί. Έτσι, η σύσταση μιας νέας νομισματικής ένωσης με τις χώρες του Βορρά που τηρούν αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, θα διέσωζε τουλάχιστον κάτι, σε περίπτωση ενός νέου πανευρωπαϊκού τσουνάμι.



Του Brett M. Decker

The Washington Times

http://www.washingtontimes.com/news/2011/oct/21/europes-savior-a-new-deutsche-mark/

Απόδοση:S.A.

http://www.antinews.gr/2011/10/24/129402/

___________________________________________________

Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ γάταρος δέν ἀνήκει σε ἐπαγγελματία δημοσιογράφο καί στηρίζεται στήν ἠθική ἱκανοποίηση της σταθερότητας των ἐπισκεπτῶν, χωρίς νά χρησιμοποιεῖ τεχνικές καί κόλπα γιά νά κερδίσει ἐπισκεψιμότητα, ἐπίσης δέν μ΄ ἀφήνει ἀδιάφορο ἡ ἄνοδος του.

Η ὑποστήριξή σας μπορεῖ, ὅπως βλέπετε, νά ἐκδηλωθεῖ καί με ἄλλον τρόπο κάθε φορά ποῦ θά ἔχετε τον ἐλάχιστο χρόνο.

Εὐχαριστῶ καί συνεχίζω με το ἴδιο ἀδέσμευτο καί ἀνεξάρτητο πνεῦμα...

0 Σχόλια:

back to top