ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Σας το είχαμε πει, αδιάφοροι στα μιντιατικά παραληρήματα και στους θορύβους των ερπυστριών των αρμάτων μάχης που μαζεύονται στα σύνορα: η Τουρκία, η καλύτερα ο Ερντογάν, δεν θα επιτεθεί στη Συρία, ανεξάρτητα από τις κατηγορίες που εκτοξεύει για τις ευθύνες του γείτονά του για την κατάρριψη του τουρκικού βομβαρδιστικού μαχητικού F4 την περασμένη Παρασκευή.

Ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν έβαλε τέλος σε αυτή την (ψευτική) αγωνία την Τετάρτη, 27 Ιουνίου: « Η Τουρκία, ο τουρκικός λαός δεν έχουν την πρόθεση να επιτεθούν στη Συρία», δήλωσε ο, όμως, πολεμοχαρής Τούρκος πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια μιας τελετής.
Ο Ερντογάν πρόσθεσε ότι η χώρα του δεν έδειχνε «καμία εχθρική στάση απέναντι σε οποιαδήποτε χώρα».

Ποιός ξεκίνησε να είναι «εχθρικός»;

Η χώρα του, σίγουρα, αλλά για τη κυβέρνησή του είναι λιγότερο σαφής.
Πρέπει ακόμη μια φορά να επαναλάβω ότι, παρόλο ότι χαιρόμαστε για την λεκτική αποκλιμάκωση, η κυβέρνηση του Ερντογάν έχει μεταμορφώσει την συνοριακή τουρκική επαρχία Χατάι σε βάση οπισθοφυλακής και ιερό του Συριακού Ελευθέρου Στρατού (ΣΕΣ). Με τη συγκατάθεση των αρχών της Άγκυρας, ένοπλες συμμορίες εκπαιδεύονται, εξοπλίζονται, προσλαμβάνουν από τα στρατόπεδα προσφύγων και ανάμεσα στους ξένους Ισλαμιστές εθελοντές στην τουρκική επικράτεια. Από το τουρκικό έδαφος ξεκινούν τις επιθέσεις και ενέδρες τους προς το Αλέπο, Λατάκια και Ιντλεμπ, στο τουρκικό έδαφος βρίσκουν καταφύγιο σε περίπτωση αποτυχίας. Τέλος, στο τουρκικό έδαφος εδρεύει ο ΣΕΣ.
Επομένως, πρόκειται για μια πολύ εχθρική στάση της Τουρκίας του Ερντογάν για τουλάχιστον ένα χρόνο κατά του άλλοτε περιφερειακού σύμμαχου της, όντως πρόκειται για πληρεξούσιο εργολαβικό πόλεμο που διεξάγει εναντίον του.
συμφέρον αυτού του ατόμου, ο αρχηγός της τουρκικής κυβέρνησης αντισταθμίζει τα καταπραϋντικά λόγια του με προειδοποίηση ότι η χώρα του θα απαντήσει «με τον πιο έντονο τρόπο» σε οποιαδήποτε πρόκληση κατά της Τουρκίας, χωρίς ρητή αναφορά στη Συρία.
Την Τρίτη, μιλώντας ενώπιον των Τούρκων βουλευτών, ο Ερντογάν, αντιθέτως, επιτέθηκε σφοδρά κατά της κυβέρνησης της Συρίας, που περίγραφε ως «απάνθρωπη δικτατορία», και απειλώντας να αντιμετωπίσει σαν στόχο κάθε «στρατιωτικό στοιχείο» που θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα ασφάλειας για την Τουρκία.

Τι σκέφτεται η τουρκική κοινή γνώμη;
Δεν το γνωρίζουμε, εν αναμονή των δημοσκοπήσεων που σίγουρα θα γίνουν για αυτό το θέμα. Η μεγάλη εφημερίδα Milliyet τιτλοφορεί στην έκδοση της Τετάρτης: «Η Συρία είναι εχθρός de facto».
Ωστόσο, αντανακλά τη κοινή γνώμη αυτή η δημοφιλής εφημερίδα για μια πλειοψηφία των Τούρκων, σίγουρα πληγμένων για την εθνική τους τιμή, αλλά όμως συνειδητοποιημένων με τις συνολικές αρνητικές συνέπειες της συριακής πολιτικής του Ερντογάν;
Η Συρία, ούτως ή άλλως, είναι ένας εχθρός που διστάζει κανείς να επιτεθεί: η ηχώ των πυροβολισμών της συριακής αντιαεροπορικής άμυνας αντηχεί ακόμα στα μυαλά των υπευθύνων και στρατηγικών, είτε Τούρκων είτε Δυτικών.


Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 27 Ιουνίου, το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) συμβουλεύεται ορισμένους εμπειρογνώμονες για τη Τουρκία σχετικά με τις πιθανές συνέπειες του περιστατικού της κατάρριψης. Όλοι δεν αποκλείουν συνοριακά επεισόδια, «προκλήσεις», αλλά όπως το εκφράσει ένας από αυτούς, «τέτοια περιστατικά θα έχουν περιορισμένη εμβέλεια». Ο ίδιος αναλυτής υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία «φιλοξενεί στα σύνορα της, Σύρους αντάρτες, από τους οποίους και τους ηγέτες του ΣΕΣ».
Η Παρασκευή 22η Ιουνίου αποτελεί, αναμφίβολα, ένα σημείο καμπής στη συρο-τουρκική σύγκρουση, ίσως και στην παγκόσμια γεωπολιτική διαμάχη γύρω από τη Συρία.
Ο Ερντογάν και το ΝΑΤΟ υποχρεωθήκαν να αποδείξουν ότι δεν είχαν τα μέσα ή την επιθυμία να συγκρουστούν με τη Συρία.
Είναι ατυχές το γεγονός ότι πέθαναν (πιθανότατα) δύο Τούρκοι πιλότοι, αλλά πόσοι Σύροι στρατιώτες και άμαχοι έχουν πεθάνει εξαιτίας της ενεργής συνενοχής του Ερντογάν με τον ΣΕΣ και τους τζιχαντιστές από τη Λιβύη, την Τυνησία και από αλλού;

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2012/06/blog-post_5337.html#.T-0l2BefdLM