Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ΕΔΩ
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
By THE NEW YORK TIMES UPDATED 12:41 AM Right Now T he Electoral College has affirmed Donald J. Trump as the nation’s 45t...
-
Stephen Kotkin Τα γερμανικά στρατεύματα διασχίζουν τα σοβιετικά σύνορα, στις 22 Ιουνίου 1941. JOHANNES HÄHLE Περίληψη: Οι συναλλαγές τ...
-
7.4.2017: Ενεργός πλέον ο αμερικανικός στόλος έξω από τη Κύπρο Αρχές Απριλίου 2017 και έχουμε καταιγισμό ειδήσεων και σχολίων για την...
-
«Εάν δεν το κάνουμε, τότε ζούμε σε μία Ευρώπη που εξαρτάται από άλλα κράτη, ίσως μάλιστα από προσωπικότητες όπως ο πρόεδρος Ερντογάν. Και...
-
Μάρκος Τρούλης* Εισαγωγή Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ταυτίσει την έννοια της ενεργειακής ασφαλείας (energy security) με τη διασφάλιση του στ...
-
Ο Σαλί Μπερίσα, πρώην πρόεδρος της Αλβανίας και πρωθυπουργός της χώρας, προέβη σε μια εξομολόγηση που έδωσε βάση στις φήμες που υπήρχαν μ...
-
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ... ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ Η αλ...
-
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΜΑΚΗΣ Ο επιπόλαιος υπολογισμός, μόλις πριν από λίγους μήνες, της άφιξης το πολύ 100.000 λαθρομεταναστών για το 2015...
-
Με κόκκινο σημειώνεται ο συριακός στρατός, με κίτρινο οι κουρδικές δυνάμεις και με γκρι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (φωτ.: Σ. Κ...
-
Δικαστές, Εισαγγελείς, Βουλευτές, Μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους: Η άσχημη πλευρά του θέματος των αποδοχών τους Του Γιάννη Αποστολί...
Από το Blogger.
Αρχειοθήκη
Φόρμα επικοινωνίας
Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015
Ως συνήθως, οι νικητές του ΝΑΤΟ ξαναγράφουν την ιστορία.
Στην πραγματικότητα, η Λιβυκή Αραβική Τζαμαχιρία είχε δημιουργηθεί με το μοντέλο των ουτοπικών σοσιαλιστών του δέκατου ένατου αιώνα, των οποίων ο Καντάφι ήταν μεγάλος θαυμαστής. Ήταν λοιπόν, ένα Κράτος που δυστυχώς αποδείχτηκε ανίκανο να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό που του επιτέθηκε.
Δεν είναι αλήθεια ότι ο πόλεμος του 2011 διέλυσε το Λιβυκό κράτος.
Γιώργος Ναπολιτάνο |
Μας το εξήγησε ο Επίτιμος Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, Γιώργος Ναπολιτάνο, στην ομιλία του στη Γερουσία: «Θεωρώ ότι, με τη σύγχρονη έννοια του όρου, δεν υπήρξε ποτέ Κράτος στη Λιβύη».
Πριν από λίγους μήνες, ο ίδιος είχε περιγράψει τη Λιβύη σαν «αποτυχημένο κράτος» (Failed State, κατηγορία που δημιουργήθηκε από το αμερικανικό «Ταμείο για την Ειρήνη»).
Αλλά τώρα το ξανασκέφτηκε: «Το να μιλήσει κανείς σήμερα για αποτυχημένο κράτος εμένα μου προκαλεί αμηχανία: η άσκηση της αυταρχικής και προσωπικής διακυβέρνησης του Προέδρου Καντάφι με βάση ένα σύστημα ισορροπίας στο πλήθος των φυλών, δεν ήταν Κράτος».
Στη νότια ακτή της Μεσογείου, δεν υπήρχε λοιπόν ένα Κράτος, η Λιβυκή Αραβική Δημοκρατία, που γεννήθηκε το 1969, μετά από 30 χρόνια ιταλικής αποικιοκρατίας και σχεδόν 20 χρόνια μιας μοναρχίαςΣούκουμπους της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ. Ένα κράτος που μετά την κατάργηση της μοναρχίας το 1970 είχε κλείσει τις αμερικανικές και βρετανικές στρατιωτικές βάσεις και εθνικοποίησε τις ιδιοκτησίες της British Petroleum, ένα κράτος που -σύμφωνα με τη Παγκόσμια Τράπεζα το 2010- είχε «υψηλό επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης», εξασφαλίζοντας (παρά τις διαφορές) το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο στην Αφρική και παρείχε εργασία σε περίπου δύο εκατομμύρια Αφρικανούς μετανάστες, που κατέγραφε «ισχυρούς δείκτες ανθρώπινης ανάπτυξης» συμπεριλαμβανομένης της καθολικής πρόσβασης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και του 46% σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Ένα κράτος που είχε καταστήσει δυνατή, μέσω των επενδύσεων του, τη γέννηση οργανισμών που θα μπορούσαν να έχουν επιτύχει την οικονομική ανεξαρτησία της Αφρικής: της Αφρικανικής Τράπεζας Επενδύσεων (στη Λιβύη), της Αφρικανικής Κεντρικής Τράπεζας (στη Νιγηρία), του Νομισματικού Ταμείου της Αφρικής (στο Καμερούν).
Με το επαναγράψιμο της ιστορίας, ολ’ αυτό σβήνεται και η Λιβύη του 1969-2011 αναπαρίσταται ως μη-κράτος, ένα «πλήθος φυλών» (ορισμός με την αποικιακή σφραγίδα) που κρατιούνταν ενωμένες από την εξουσία του Καντάφι. Εξουσία που ήταν αναμφίβολα αποτέλεσμα των ιστορικών σταδίων που πέρασε η Λιβύη, αλλά που είχε χαλαρώσει και αποκεντρωθεί, ανοίγοντας την προοπτική της περαιτέρω εξέλιξης της Λιβύης κοινωνίας.
Η Λιβύη, μετά την ανάκληση του εμπάργκο του 2004 είχε επανακτήσει μια θέση στο διεθνές επίπεδο.
Τον Απρίλιο του 2009, στην Ουάσιγκτον, η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον έσφιγγε θερμά το χέρι του γιου του Καντάφι, δηλώνοντας ότι ήθελε να «εμβαθύνει και να διευρύνει τη συνεργασία τους». Λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα, η ίδια η Κλίντον ξεκινούσε την διεθνή εκστρατεία κατά του Καντάφι, προετοιμάζοντας τον πόλεμο.
Τώρα αντίθετα, στα πλαίσια της μάχης για τις επερχόμενες προεδρικές, οι σκελετοί βγαίνουν από το ντουλάπι: τεκμηριωμένα στοιχεία (που δημοσιεύθηκαν από τηνWashington Times και που εξετάζονται από την επιτροπή ερευνάς του Κογκρέσου για τη δολοφονία του πρέσβη των ΗΠΑ στη Βεγγάζη το 2012) δείχνουν ότι η Χίλαρι Κλίντον ήταν αυτή που ώθησε την κυβέρνηση Ομπάμα στον πόλεμο κατά της Λιβύης «με ψευδείς αιτιάσεις και αγνοώντας τις συμβουλές των στρατιωτικών διοικητών».
Ενώ η Κλίντον κατηγορούσε τον Καντάφι για γενοκτονία, οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών υποδείκνυαν μέσω των εσωτερικών εκθέσεων τους ότι «ο Καντάφι είχε διατάξει να μην επιτεθούν στους αμάχους, αλλά να επικεντρώσουν τις δυνάμεις τους ενάντια στους ένοπλους αντάρτες».
Ανακαλύπτουμε επίσης μια έκθεση που στάλθηκε το 2011 από τις αρχές της Λιβύης σε μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, που τεκμηριώνουν την προμήθεια όπλων στους Λίβυους τζιχαντιστές από το Κατάρ με την «άδεια του ΝΑΤΟ».
Εκείνη την εποχή ο Πρόεδρος Ναπολιτάνο δήλωνε ότι «δεν μπορούσε να παραμείνει αδιάφορος για την αιματηρή αντίδραση του Καντάφι», η Ιταλία προσκολλούσε στο «σχέδιο δράσης του συνασπισμού υπό τη καθοδήγηση του ΝΑΤΟ».
Manlio Dinucci
Μετάφραση ιταλικά-γαλλικά Marie-Ange Patrizio
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2015/02/blog-post_685.html#.VPAeOvmsVAI
___________________________________________________
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ γάταρος δέν ἀνήκει σε ἐπαγγελματία δημοσιογράφο καί στηρίζεται στήν ἠθική ἱκανοποίηση της σταθερότητας των ἐπισκεπτῶν, χωρίς νά χρησιμοποιεῖ τεχνικές καί κόλπα γιά νά κερδίσει ἐπισκεψιμότητα, ἐπίσης δέν μ΄ ἀφήνει ἀδιάφορο ἡ ἄνοδος του.
Η ὑποστήριξή σας μπορεῖ, ὅπως βλέπετε, νά ἐκδηλωθεῖ καί με ἄλλον τρόπο κάθε φορά ποῦ θά ἔχετε τον ἐλάχιστο χρόνο.
Εὐχαριστῶ καί συνεχίζω με το ἴδιο ἀδέσμευτο καί ἀνεξάρτητο πνεῦμα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου