Η μικρή ιστορία, που θα σας αφηγηθώ, αφορά την άσχημη συμπεριφορά νεαρών κοριτσιών, αλλά και ανεύθυνου ενήλικα.
Έλαβε χώρα στην πόλη των Τρικάλων, όταν ήμουνα μαθήτρια της 3ης Λυκείου.
Ερχόμενη, από ένα άλλο λύκειο της πόλης, αντιμετώπισα τεράστιο μίσος και υπεροψία από ομάδα κοριτσιών με «πρωτεργάτρια» μια Ευγενία ή Τζένη, όπως ήθελε να την αποκαλούν… Αυτή, λοιπόν, διέδιδε παντού ότι εγώ έπρεπε να απομονωθώ διότι ερχόμουν από το Λύκειο που είχε πιο εύκολα μαθήματα -το Πολυκλαδικό- και γι’ αυτό γλίτωσα τις πιο δύσκολες εξετάσεις που αναγκάστηκαν να υποστούν όλες οι άλλες.
Το bulling άρχισε με την προσπάθεια απόσπασης, ως και της συμμαθήτριας που γνώριζα από παλιά, με την φθηνή δικαιολογία ότι ξέχασε πως είχε υποσχεθεί να καθίσει με κάποια ονόματι Νίκη που γνώριζε από πέρσι… Έτσι, ενώ αρχικά είχαμε καθίσει μαζί, κατόπιν η παρέα: Τζένη, Βούλα, Νίκη, την απέσπασε από το θρανίο μου. Έπειτα, άρχισε η «γλωσσοφαγία», έντονο και ασταμάτητο ψιθύρισμα, μισερά βλέμματα, γέλια, με αποτέλεσμα να μετακινηθώ με δική μου πρωτοβουλία στο τελευταίο θρανίο, ενώ καθόμουν μόνη μου στο πρώτο, για να τις αποφύγω.
Ο, δε, ενήλικας καθηγητής που έμπαινε τις περισσότερες ώρες στο τμήμα, νόμισε πως άλλαξα θέση για να αποφύγω αυτόν… Με αποτέλεσμα κάθε πρωί να με εξετάζει πρώτη στο μάθημα. Μάλιστα, όταν άρχιζα να τακτοποιώ το βιβλίο και πλέον ήμουν σε θέση να μεταφράσω το αρχαίο κείμενο, δεν περνούσαν ούτε δυο δευτερόλεπτα και μου αφαιρούσε το λόγο. Έτσι, κάθε πρωί καθυστερούσα, γιατί δεν ήθελα να πάω με προθυμία στο απαίσιο αυτό σχολείο.
Ένας, επιπλέον, λόγος ήταν ότι η ομάδα bulling καθόταν ακριβώς δίπλα στην πόρτα της αίθουσας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, κάθε φορά που έμπαινα στην τάξη, να δέχομαι σχόλια για τα παπούτσια μου (αν ήταν αρκετά καθαρά ή όχι) και γενικώς να περνώ από «ακτινογραφία» και αισχρά ψιθυρίσματα.
Αυτό δε το άτομο, η Τζένη, έφτασε στο σημείο να διαδίδει ότι αργώ το πρωί για να χάσω την πρωινή προσευχή! Πράγμα που με κατέτασσε αυτομάτως στις άθεες και ύποπτες…
Δεν γνωρίζω αν αυτή η συμπεριφορά της οφείλονταν στο γεγονός ότι είχε έρθει από την Αμερική. (Εκεί το bulling έκανε θραύση στα σχολεία.) Ή απλώς ήταν απόρροια του νοσηρά φθονερού φρονήματός της απέναντί μου. Εξάλλου, είχε την τάση να κοροϊδεύει τα παιδιά εκπαιδευτικών. Για παράδειγμα, μια κοπέλα της τάξης, επειδή έτυχε να είναι κόρη εκπαιδευτικού, έβαλε τα κλάματα εν ώρα μαθήματος εξαιτίας της. Βλέπετε, η Τζένη διέδιδε ότι την σήκωνε συνέχεια ο φιλόλογος στον πίνακα για να γράψει το αρχαίο κείμενο, επειδή είχε και η ίδια πατέρα φιλόλογο.
Αυτό, όμως, ήτανε πέρα ως πέρα αισχρό, διότι η κοπέλα έκανε αγγαρεία κάθε μέρα γράφοντας το κείμενο, μόνο και μόνο επειδή ήτανε η πιο ψηλή της τάξης και έφθανε στο ύψος του πίνακα.
Φυσικά, ο καθηγητής δεν τιμώρησε την θρασύτατη Τζένη, όπως θα όφειλε. Αρκέστηκε μόνο σε μια παρατήρηση για να λάβει την αναιδή απάντηση ότι η Στέλλα δεν ξέρει τι λέει και ότι αυτή δεν διέδιδε τέτοιο πράγμα…
Εμένα δεν κατάφερε ποτέ να με λυγίσει και να βάλω τα κλάματα. Είχα καταλάβει ότι το πρόβλημα το είχε η ίδια και όχι τα θύματά της. Καταρχάς ήταν υπερβολικά κοντή και άσχημη στο πρόσωπο, πράγμα που της δημιουργούσε μεγάλο κόμπλεξ. Ύστερα, μισούσε όσες είχαν μορφωμένους γονείς.
Για έναν ολόκληρο χρόνο υπέστην το ενοχλητικό και ανόητο-νοσηρό βλέμμα της. Δεν υπήρχε στιγμή που να μη με «καρφώνει» με τα μισερά μάτια της για να ελέγξει τι κάνω και να με κουτσομπολέψει. Βλέπετε, εγώ δεν διέθετα διπλανή για να κουτσομπολεύω. Ήμουν ο εύκολος στόχος. Έφτασα δε στο σημείο- μη μπορώντας να εξηγήσω πλήρως τη συμπεριφορά της - να πιστεύω ότι μάλλον πρόκειται για άτομο κρυπτοομοφυλόφιλο, αφού δεν με άφηνε στιγμή από τα μάτια της λες και με είχε ερωτευτεί! Αργότερα διάβασα και έμαθα ότι αυτή η συμπεριφορά ήτανε κλασσικό κοριτσίστικο bulling.
Μια μέρα, δε, επιστρέφοντας από το σχολικό διάλειμμα, βρήκα τα βιβλία και τα τετράδιά μου πεταμένα και ποδοπατημένα. Κατάλαβα αμέσως ότι η παρέα της Τζένης τα είχε κάνει άνω κάτω, γιατί δεν με χώνευε και με είχε στοχοποιήσει. Προς στιγμήν δάκρυσα, γιατί ένοιωσα την αδικία και το μίσος τους να με πνίγει. Αλλά μετά, έχοντας πίστη στον εαυτό μου και στο αφέντη τον Χριστό που όλα τα βλέπει, συνήλθα και δεν είπα τίποτε σε κανέναν. Μάλιστα σκέφτηκα ότι , ίσως , είμαι πιο ξεχωριστή απ’ ότι νόμιζα, για να μου φέρονται κατ’ αυτό τον τρόπο.
Στους καθηγητές δεν είπα τίποτε για το περιστατικό. Από τότε είχα κατανοήσει ότι είχα να κάνω με δημόσιους υπαλλήλους και τίποτε παραπάνω. Έκαναν διεκπεραιωτικά το μάθημά τους και έφευγαν. Ήθελαν το κεφαλάκι τους ήσυχο.
Έτσι, πέρασε αυτή η άσχημη χρονιά σε αυτό το άθλιο σχολείο, όπου υπέστην προσβολές και από τον φιλόλογο, επειδή ήμουν απομονωμένη και τόλμησα κι εγώ μια μέρα να αρνηθώ να σηκώσω το χέρι μου για να πω μάθημα. Ήταν ημέρα απεργίας και η Τζένη με την παρέα της έκαναν «σπάσιμο» στον φιλόλογο που δεν απεργούσε, αρνούμενες να πούνε μάθημα. Αυτός ρώτησε σχεδόν όλη την τάξη. Κανείς δεν ήθελε να πει μάθημα. Και μετά ξέσπασε και αυτός σε εμένα που ήμουνα ήσυχη και καθόμουν μόνη μου. Με ρώτησε αν θα πω μάθημα και του απάντησα ότι δεν σήκωσα το χέρι μου. Τότε εκείνος ο θρασύδειλος τα έβαλε με την πιο γαλήνια κοπέλα της τάξης -εμένα δηλαδή- λέγοντας ειρωνικά ότι νόμιζε πως είχα σηκώσει το πόδι μου… Όταν έχεις τέτοιους καθηγητές που είναι ίδιοι με τους μαθητές που κάνουν bulling στη συμπεριφορά, πρέπει να αντλείς συνέχεια από τις αστείρευτες δυνάμεις του δίκαιου εαυτού σου, που ενισχύεται από την πίστη στο απόλυτο καλό που πάντα θα κερδίζει όσα πλήγματα και αν υποστεί.
Γιατί «ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό».
Βάσω Κ. Ηλιάδη
Τρίκαλα, Μάρτιος 2015.
By THE NEW YORK TIMES UPDATED 12:41 AM Right Now T he Electoral College has affirmed Donald J. Trump as the nation’s 45t...
7.4.2017: Ενεργός πλέον ο αμερικανικός στόλος έξω από τη Κύπρο Αρχές Απριλίου 2017 και έχουμε καταιγισμό ειδήσεων και σχολίων για την...
Ο Σαλί Μπερίσα, πρώην πρόεδρος της Αλβανίας και πρωθυπουργός της χώρας, προέβη σε μια εξομολόγηση που έδωσε βάση στις φήμες που υπήρχαν μ...
Με κόκκινο σημειώνεται ο συριακός στρατός, με κίτρινο οι κουρδικές δυνάμεις και με γκρι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (φωτ.: Σ. Κ...
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου