ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Τα αδύνατα σημεία της στρατηγικής Ομπάμα στη Συρία και πώς μεγιστοποιούνται από το κενό εξουσίας στις τάξεις των σουνιτών. Τι επιδιώκουν οι Ρώσοι και πώς κινούνται Τούρκοι και Σαουδάραβες. Ποια είναι η συνταγή για βιώσιμη λύση.

Υπάρχει ένα μεγάλο σουνιτικό «κενό» στην καρδιά των διεθνών προσπαθειών εύρεσης ενός τρόπου για τον τερματισμό του εμφύλιου πολέμου της Συρίας και μεταστροφής της ροής των γεγονότων κατά των σουνιτών τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους και των απειλητικών βάσεων που έστησαν σε Συρία και Ιράκ. Από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη μέχρι το συριακό φόρουμ που συγκαλείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία στη Βιέννη, η αρχιτεκτονική που παλεύουν οι διπλωμάτες να οικοδομήσουν φαίνεται τόσο διάτρητη όσο και ένα ελβετικό τυρί.





Τον περασμένο μήνα, μετά την επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στο Παρίσι, αλλά και έπειτα από πέντε χρόνια συρράξεων που έχουν ισοπεδώσει μεγάλα τμήματα της Συρίας, το Συμβούλιο Ασφαλείας εξέδωσε ομόφωνη έκκληση σε ένοπλη δράση κατά του ISIS. Με τη Γαλλία σε κατάσταση πολέμου, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία να βάζουν φαινομενικά στην άκρη τις διαφορές τους από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή, ακόμη και τη Βρετανία να επεκτείνει τον μετριοπαθή ρόλο της στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ ως τη Συρία, φαίνεται λες και οι κύριοι εξωτερικοί παίκτες αρχίζουν να ενώνουν τις δυνάμεις τους. Η διπλωματική διάσκεψη της Βιέννης, με την παρουσία του Ιράν που διατήρησε ζωντανό το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ μέχρι να φτάσουν οι ρωσικές ενισχύσεις στη Συρία τον Σεπτέμβριο, οδήγησε σε ομόφωνη συμφωνία επάνω σε μια διαδικασία μετάβασης, με στόχο να τελειώσει η συριακή κρίση. Υπάρχει καθόλου ουσία σε όλα αυτά;
Για τη συνέχεια Euro2Day